Cześć, jestem kobietą po przejściach. Życie nie raz rzuciło mnie na kolana — czasem dosłownie, jakby zderzyła się ze mną rozpędzone ciężarówka. W młodym wieku pochowałam mojego tatę. Kilka lat później urodziłam skrajnie wcześniacze bliźniaki – dzieci, którym nie dawano szans na przeżycie. Spędziłam z nimi długie miesiące w szpitalach, w nieustannym napięciu między nadzieją a strachem. Później przyszło kolejne uderzenie – śmierć męża. W międzyczasie toczyłam nieustanne walki: ze sobą, z systemem, z procedurami, które niejednokrotnie stawiały zdrowie mojego dziecka na krawędzi. Ale wstałam. Silniejsza niż kiedykolwiek. Dziś wiem, że można wyjść z najtrudniejszych doświadczeń. Że da się przeżyć to, co wydawało się nie do uniesienia. I co więcej – da się znów żyć naprawdę szczęśliwie. Dziś prowadzę kilka firm, zajmuję się domem, wychowuję moich wspaniałych bliźniaków, którzy wciąż potrzebują rehabilitacji, i... jestem tu. Otworzyłam się na świat. Dzielę się swoją historią w social mediach, żeby dawać nadzieję. Być może właśnie Tobie. By przypomnieć, że nawet po największej ciemności pojawia się światło. Trzeba tylko nie przestać iść.